Sevgili oğlum Ege hep uçağa binmek istiyordu. Babası doğum gününde
bindireceğim demişti. Doğum gününün hafta sonuna gelmesi de şans. 8-9 Nisan
2017 tarihlerinde İstanbul’a gidiş dönüş bilet aldık. Eltimler de gelmek
istediler çocuklar uçağa binsin diye. Güzelce planı yaptık.Harika.. Ama o gece
uçak biletlerini çok erkene aldığımızı fark ettim. Saat 06:00 da uçağa binmek
için Bodrum Havalanına gitmek için, çok erken kalkmak gerekecekti. Ertesi gün
cezasını ödeyip, bilet saatini sabah 06:00 dan 09:40 aldırdım. Lakin o akşam açık
öğretim vize sınavımın tam da o hafta sonu olduğunu fark ettim. Saati tekrar
değiştirsem sınav adresimi İstanbul’a aldırsam olabilirdi. Bu kez uçağın
saatini değiştirmek çok daha cezalı idi. Yeniden bilet almak en mantıklı
hareket olacaktı. Son güne kadar bekleme kararı aldık. Bekleyelim belki şansıma
sınav günü değişir dedim. Dualar ettim. Dualarım kabul oldu ve sınav saatim
14:00 olunca hooop uçtuk
. Çocuklarımla uçabilme şansını yakaladım. Marmara
Üniversitesinde sınavıma da girdim. Çok iyi oldu. Biz Ahmet ile sınava gidince
çocuklar Dilek’lerle Barış MANÇO müzesini gezmişler. Kadıköy/ Mado’ da… Bİz
sınavdan çıkıp buluştuk ve Kadıköy’den vapurla karşıya Avrupa Yakasına geçtik.
Martılara simit atarak.. Kız kulesi, Haydarpaşa İstasyonu ve Galata Kuşesine
baka baka…
O gün hava bir bulutlu bir güneşli.. Bir üşüdük bir terledik derken…
Kapalı Çarşıya giderken metroya bindik.
Ordan oraya gittik. Gezindik.Sultan Ahmet’e gittik.Ordan yine Taksime geri
dönecektik ki…
Bir ara Dilek: Şükriye Ege’yi göremiyorum dedi. Metrodan
indik ilerlerken. Ege’ye baktım önde yok. Arkaya baktım arkada yok.. Gülerek
ohooo Ege önden önden nereye vardı kim bilir dedim. Metro yolunda ilerliyoruz.
Sağa sola sapma şansı yok. Ya önde ya arkada olabilir.
Ahmet İstanbul karta para yüklüyordu yer altındayız. Dilek
dedi yine Ege yok… Aman Allahım Ege yok.. Panik oldum bağırmaya başladım Ege
yok.. Ahmet ile amcası koşarak indiğimiz noktaya ilerlemeye başladılar. Bana
sen burada bekle dediler. İyi de nasıl beklersin… Hamileyim de. Stres alttan
vurdu. Kanıma karnıma.. Aklım almıyor koca İstanbul’da oğlum bizsiz. Kayıp. Cep
telefonu yok. Numaralarımız ezberinde değil. Allahım bulabilecekmiyiz diye çok
korktum..Dilek de koştu ayrıldı bizden. Nilsu ile bizde bakına bakına
gidiyoruz.Nihayetinde oğlum bulundu. İyi niyetli genç bir erkek Ege’yi ağlarken
görünce polise teslim etmiş. Polis tam da elindeki cihazdan Ahmet DEMİRAL’ı
sorgularken.. Amcası bir ıslık çalmış biz buradayız diye. Polisi sıçratmış. (
Bu kısmını Ege anlattı. Anne amcam bir ıslık çaldı, polis korktu diye J Ay canım oğlum mutlu etmek için gittiğimiz
İstanbul’u mutlu bir şekilde tamamladık ya neyse. J
Sonra cebine para koydum. Cep numaralarımızı yazıp koydum. Çok iyi oldu. Nilsu’nun
da elinin üstüne tükenmez kalem ile adını soyadını, ve benim cep numaramı
yazdım. Ne olur ne olmaz diye. Ama sonrasında zaten çok dikkatli idim…O gece
Taksim de bir otelde kaldık. Sabah Kahvaltımızı yapıp Florya Akvaryuma gittik
.
Epeyce uzundu yol.Akvaryum büyük ve eğlenceli idi. Oradan çıkıp Ortaköy’e
gittik. Kumpiri ayaküstü yedik ve uçağa yetişmek için hoopp geri döndük
Taksime… Hoş kumpuri çok sevmem ama bir Ortaköy klasiği yaptık.Geri dönerken
Havaş’ın otobüsleri ile döndük. Otobüse bindik az ilerledik. Nilsu anne çişim
var dedi. Tut kızım biraz beklet dedim. Ama kız bekletemedi ve ılık ılık bir
ıslaklık hissettim. Suyum mu geldi ne diye arama bakarken şaşkın şaşkın
Nilsunun, kuçağıma saldığını anladım.Hava alanında onun üstünü değiştirdim. Ama
kendime yedek kıyafet almamıştım. Çok gezeceğiz elimizde ağır eşya olmasın
derken. Havaalanında hamileye uygun alt giyim yoktu. Süre dar uçağa bindim ve
kuruduk. ):
Neyse uçuş heyacanını çoluk çocuk hep beraber yaşadık. Ege
çok istiyordu… Hayalleri gerçek oldu. Sağ salim dönüş yolculuğunun huzurunu
yaşarken. Uçakta bir anons ve… Anons yolcularımızdan Mehmet Ege DEMİRAL’ın
doğum günü olması sebebi ile diyerek…Ege’yi kutladı pilot. Ve bir pasta
gönderdiler. İnanılmazdı. Hepimiz heyecanlandık Ege’nin adını duyunca. Ama
mutlu bir anons oldu. Benimde doğum günümdü ama.. Pegasus çocuk olduğu için
oğlumu kutladı ve unutulmaz bir an oldu.. İyi geçen bir yaşanmışlık,
çocuklarımla ailemle hoş bir anı daha kaydettik hafızalarımıza….
